21 Temmuz 2009 Salı

Sayı Treni/Bizim Hikayelerimiz



Azra sayı saymayı çok seven bir çocukmuş.
Sayı saymak, onun için bir oyunmuş.

En çok merdivenden inerken sayarmış;
1,2,3,4,5,6,7,8,9,10

Sonra bulaşık makinesini boşaltırken bardakları, kaşıkları, çatalları teker teker sayarmış,
1,2,3 bardak 1,2,3,4 çatal 1,2,3,4,5 bardak diye…

Bir de parmaklarını,
Hem el, hem ayak.
Hadi sayalım,
1,2,3,4,5,6,7,8,9,10 parmak elde,
1,2,3,4,5,6,7,8,9,10 parmak ayakta.

Azra 10’a kadar saymayı biliyormuş.
Saat üzerinden 11’i, 12’yi tekrar eder ama sayarken 10’dan sonra 1’e dönermiş.
Fakat Azra büyüdükçe 11 ve 12 sayısının da farkına varmış. Sayı oyununa 11 ve 12’yi de dahil etmeye başlamış.

Annesi Azra’nın 12’ye kadar saydığını duyunca, çok sevinmiş. Azra ile yeni bir sayı oyunu oynamaya karar vermiş.

O haftanın en sevilen oyuncağı, arkadaşı Mete’ye doğum günü hediyesi olarak gelen trenmiş. Azra da kardeşi Ataberk de Mete’ye oyun oynamaya gittiklerinde, çuf çuf trenini büyük ilgiyle izlemişler. Hatta hiç durmasın istemişler.

Annesi de Azra’ya bir sayı treni yapmaya ve o trende hayali yolculuklar yapmaya karar vermiş.
Uzun sürmüş trenin yapımı.
Kolay mı?
Tam 12 vagonu varmış bu trenin.

Anne kesmiş,
Azra renklere karar vermiş, sayıları, tekerlekleri birer birer yapıştırmış. Bazı günler kardeşi Ataberkten de yardım almış.



Trenin yapımı tam 4 gün sürmüş.
Tren faaliyete geçmiş. Fakat şöyle bir sorun varmış. Ataberk 1 numaralı vagona binmek isteyince, Azra da aynı vagona binmek istiyormuş.
Annesi hayır diyormuş. Her vagona 1 kişi binebilir.




Anne Azra ve Ataberk’in kendi aralarında karar veremeyip, birbirlerini üzdüklerini görünce, çok üzülmüş.

Sonra karar vermiş. Bu vagonlar artık biletli. Bilet, kıyafet de olur, meyve de, sebze de, oyuncak da. Önemli olan birbirinin aynısı olmalı.

Ataberk terliklerini getirmiş, 2 numaralı vagona binmiş,
Azra çekmecedeki atletlerini boşaltmış, 4 numaralı vagona binmiş.
6’ya kadar olan vagonlara, aynı eşyalardan bularak binmiş iki kardeş de. Fakat bir türlü üzerine çıkacak eşya bulamıyorlarmış.

Annesi onlara bir kolaylık yapmaya karar vermiş. İnmişler beraber mutfağa, açmış bakliyat çekmecesini. Makarnalar, fasulyeler, nohutlar…
Azra ve Ataberk hemen anlamışlar neyi bilet yapacaklarını.

İşte 12 tane fasulye,
11 tane nohut,
10 tane makarna,
Yuppi, yaşasın…




Azra da Ataberk de artık istedikleri vagonlarda, gönüllerince seyahat ediyorlarmış,

Anneleri de 20, 30, 40,50. vagonların hayalini kuruyor, bir taraftan da düşünüyormuş bu duvar acaba hangi rakama kadar, bizim oyunumuza eşlik eder diye.

0 yorum:

Yorum Gönder